Nas primeiras semáns de formación do feto, o embrión, de catro ou cinco , dias contén células nai. O que fai que estas células sexan tan apreciadas é a súa cualidade para autorrenovarse ou para seguir formando células para os tecidos maduros e funcionais. A maioría dos tecidos dun individuo adulto posúen unha poboación específica propia de células nai que permite a súa renovación periódica ou a súa rexeneración cando prodúcese algún dano. Unha característica fundamental das células nai embrionarias é que poden manterse de forma indefinida, formando ao dividirse unha célula idéntica a elas mesmas.
Existen catro tipos de células nai:
- As células nai totipotentes, poden crecer e formar un organismo completo, tanto os componentes embrionarios (como os tecidos que dan lugar ao saco vitelino) como os extraembrionarios (como la placenta). E dicir, poden formar todos os tipos celulares.
- As células nai pluripotentes non poden formar un organismo completo, pero sí calquera outro tipo de célula correspondente aos tres linaxes embrionarios (endodermo, ectodermo y mesodermo), así como o xerminal e o saco vitelino. Poden, por tanto, formar linaxes celulares.
- As células nai multipotentes son aquelas que soamente poden xerar células da súa mesma capa ou linaxe de orixen embrionario (por exemplo: una célula madre mesenquimal de medula ósea, ao ter naturaleza mesodérmica, dará orixen a células de esa capa como miocitos, adipocitos u osteocitos, entre outras).
- As células nai unipotentes poden formar únicamente un tipo de célula en particular.
Os científicos opinan que as células nai cultivadas a partir dun embrión na fase inicial do blastocisto, poderían reemplazar outras células danadas por enfermidades do corazón, diabetes, Parkinson, etc…
Dado que o embrión está morto ao extraer células nai, crea conflictos éticos. Os investigadores están a buscar outras fontes de células nai . Un exemplo é o tecido hematopoyético do cordón umbilical dos recén nados. Esta técnica está utilizándose como alternativa para tratar enfermidades do sangue como a leucemia ou o linfoma.
Autora: Paula Franco